تحولات شناسایی حکومتها در حقوق بین الملل

تحولات شناسایی حکومتها در حقوق بین الملل با تأکید بر شورای انتقالی لیبی، یوگسلاوی سابق، اوستیا

شناسایی عملی است حقوقی و سیاسی که از سوی دولت های عضو جامعه ی بین الملل، به منظور پذیرش عضو جدید به جامعه ی بین المللی صورت می گیرد و در ارتباط مستقیم با مفاهیم دیگری همچون سرزمین و حاکمیت می باشد. شناسایی حکومت به عنوان مهم ترین عامل تشکیل دهنده ی دولت و به عنوان نماینده ی مردم یک سرزمین، از اهمیت بالایی برخوردار است. در حقوق بین-الملل معاصر، دولت ها هیچ گونه تعهدی مبنی بر شناسایی حکومت های جد...

متدولوژی حقوق بین الملل

مقاله حاضر می کوشد تا با طرح بحث متدولوژی حقوق بین الملل، خلاء ناشی ازکم توجهی به روش شناسی در علم حقوق را پر کند و راه را برای دانش پژوهان و علاقمندانبه این رشته و رشته های مرتبط هموار سازد. در این مقاله، علاوه بر جریان های غالبروش شناختی و نظری در قلمرو حقوق بین الملل، دیدگاه های جدید که در سمپوزیومروش حقوق بین الملل در سال ۱۹۹۹ مطرح شده، طرح و بررسی می گردد. مقاله پیشروی مشتمل بر یک مقدمه و ...

تحولات غزه از دیدگاه حقوق بین الملل بشردوستانه

مقاله ذیل ضمن نگاهی گذرا به سابقه اشغال غزه از سال 1948 تا 1967 و اشغال این بخش از سرزمین فلسطین توسط اسرائیل، تحولات اخیر غزه را نیز مطالعه می کند. خروج یک جانبه رژیم صهیونیستی از غزه در سال 2005 و سپس توافقنامه گذرگاه ها، انتخابات شورای قانون گذاری، پیروزی حماس، اختلافات فتح و حماس، توافق مکه، تشکیل دولت وحدت ملی، اختلافات مجدد و حاکمیت یکپارچه حماس بر غزه، بسته شدن گذرگاه ها و محاصره این منط...

وابستگی متقابل حقوق بین الملل عمومی و حقوق بین الملل خصوصی در مسأله صلاحیت

رابطه حقوق بین الملل عمومی و حقوق بین الملل خصوصی ازدیدگاههای مختلفی مورد مطالعه قرار گرفته است. با این وصف‘ تفکیک بین این دو حقوق تابع اصل مطلقی نیست. قواعد حقوق بین الملل خصوصی ممکن است بر اثر ورود عاملی صوری از قلمرو حقوق بین الملل خصوصی خارج و در قلمرو حقوق بین الملل عمومی بررسی می شود و هم در حقومق بین الملل خصوصی مؤید چنین نظری است. هر چندکه «صلاحیت» عملکرد متفاوتی درحقوق بین الملل عمومی...

فقه و حقوق بین الملل

عوامل احتمالی تجزیه حقوق بین الملل با تاکید بر گزارش سال 2006 کمیسیون حقوق بین الملل

گسترش قابل ملاحظه قلمرو حقوق بین الملل سبب شده است تا برخی از متفکران مدعی شوند که این نظم حقوقی در حال تجزیه است و مواردی همچون تعارض هنجاری، تکثر نهادی، رژیم های خودبسنده و منطقه گرایی را به عنوان عواملی ذکر نمایند که این روند را تسهیل می کند. کمیسیون حقوق بین الملل از سال 2000 میلادی موضوع تجزیه را در دستور کار خود قرار داد و متعاقب یک تلاش شش ساله توانست گزارش کاملی در سال 2006 ارایه نماید....